Αγαπητέ γονέα,
Δυστυχώς, πολλοί γονείς εξακολουθούν να χτυπούν ή να φωνάζουν άσκοπα στα παιδιά τους, κάτι που όλοι έχουμε δει, ακούσει ή ζήσει. Ίσως μεγάλωσες σε ένα καταχρηστικό περιβάλλον, χωρίς να γνωρίζεις ότι δεν είναι «φυσιολογικό» ο μπαμπάς να χτυπά τη μαμά, ή ίσως ήσουν το παιδί που δεχόταν ένα ή δύο χαστούκια κάθε φορά που έκανες κάτι “λάθος” (λέω “λάθος” γιατί μερικές φορές αυτό που θεωρείται “λάθος” από τους βίαιους γονείς μπορεί να είναι πολύ αυθαίρετο, όπως – να μην πήρες 10 σε ένα μάθημα- ή – να έσπασες ένα βάζο).
Όποια και αν είναι η περίπτωση, αυτό το άρθρο είναι για όλους, είτε έχουν χτυπήσει ένα παιδί, είτε έχουν δεχτεί χτύπημα όντας παιδία. Παρακάτω, είναι 4 λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να χτυπάμε τα παιδιά μας:
Λόγος #1. Το χτύπημα διδάσκει στα παιδιά ότι είναι εντάξει να χτυπούν. Ως ενήλικες, είμαστε τα πρότυπά τους και τους δείχνουμε πώς να χειρίζονται και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Εάν χτυπάμε το παιδί μας όταν θυμώνουμε, του διδάσκουμε ότι το χτύπημα είναι μια καλή απάντηση για όταν αισθάνεται θυμό ή απογοήτευση. Τα παιδιά, ιδιαίτερα τα αγόρια που χτυπιούνται στο σπίτι, είναι συχνά αυτά που τσακώνονται στο σχολείο ή καταλήγουν σε ριψοκίνδυνες, παραβατικές συμπεριφορές και σχέσεις.
Λόγος #2. Όταν οι άνθρωποι οι οποίοι σε νοιάζονται και παράλληλα σε χτυπούν, σου φωνάζουν και σε βάζουν κάτω, είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσεις ως άτομο με σταθερότητα, ασφάλεια και αυτοπεποίθηση. Το χτύπημα μακροπρόθεσμα δημιουργεί θυμωμένους, βίαιους και καταθλιπτικούς ενήλικες, με δυσκολίες στις σχέσεις τους. Η σωματική βία που ασκεί ένας ενήλικας στο παιδί είναι σημάδι χαμηλής αυτοεκτίμησης του, έλλειψης αυτοελέγχου και αισθήματος ανικανότητας. Όταν χτυπάμε τα παιδιά μας, τους ανακοινώνουμε με τη συμπεριφορά μας , ότι δεν αξίζουν την αγάπη, τη φροντίδα και την έγκρισή μας, δημιουργώντας τους αίσθηση ανασφάλειας και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Λόγος #3. Τα παιδιά που έχουν χτυπηθεί, συχνά καταλήγουν να χτυπούν τα δικά τους παιδιά ή να επιλέγουν κακοποιητικούς συντρόφους. Δυστυχώς, τα παιδιά που έχουν χτυπηθεί θα κάνουν συχνά το ίδιο μετά από χρόνια, όταν μεγαλώσουν και δημιουργήσουν τις οικογένειές τους. Δεν είναι ασυνήθιστο για παιδιά βίαιων γονέων να επιλέγουν ασυνείδητα έναν βίαιο σύντροφο, αναδημιουργώντας έτσι μια τραυματική παιδική εμπειρία στην ενήλικη ζωή τους. Αν δεν διακοπεί, αυτό το μοτίβο μπορεί να συνεχιστεί στις επόμενες γενιές οικογενειών.
Λόγος #4. Η σωματική τιμωρία- βία οδηγεί συχνά σε προβλήματα ψυχικής υγείας αργότερα στη ζωή του παιδιού- ενήλικα, με τα πιο συνηθισμένα να είναι η κατάχρηση ουσιών, η κατάθλιψη και το άγχος.
Με αγάπη,
0 Σχόλια